ölümle burun burunayız mesela
geleceği tatma garantimiz yok ama planlara boğuyoruz vaktimizi,
akrep ve yelkovan gibi bıkmıyoruz saliseleri bile sömürmekten
ilmek ilmek işliyor ölüm bedenimize,
dip dibeyiz uçurumlarla
halbuki adımlarımız çok cesurca ama bir o kadar da korkağız ak düşmesinden saçlarımıza, sakallarımıza.
ileriyi düşünürken, yaşarken yitip gitme ihtimalimizi göz ardı ediyoruz
bu sebepten bile dibine kadar tadabiliriz işte hayatı
tembellerin bizim hakkımızda, erken yaşta öldü fikrini garipsemeyecekleri kadar cesur,
güzel yaşadı diyecekleri kadar dolu dolu.
biz hep sırıtalım hayata karşı,
belki bu kez biz kazanırız oyunu.
